“พระองค์ชอบซาดิสต์หรือเพคะ” ถามปากสั่นๆ ต่อให้เธอติดไฟง่ายขนาดไหน เคยมาแล้วกี่ครั้ง แต่ก็ยังไม่เคยเป็นนักโทษในเกมรักเลยสักครั้ง ขนาดทรงใช้อาวุธคู่กายของพระองค์เพียงอย่างเดียว ก็ทำให้เธอแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว แล้วนี่... ********************************** เมื่อประตูห้องถูกปิดลง ร่างสูงที่มีเพียงผ้าขนหนูพันหมิ่นเหม่ระดับเอวก็เดินไปเท้าแขนกับขอบหน้าต่าง มองออกไปข้างนอกอย่างไร้จุดหมาย รู้สึกภายในใจวูบโหวงขึ้นมา เมื่อนึกไปถึงใบหน้าของสาวน้อยซาเฟียร่า “อย่า! อย่าทำอะไรข้าเซฟฟราน ได้โปรด” เสียงอ้อนวอนที่น่าสงสารนั้นยังดังก้องอยู่ในหัว สองมือหนากำเข้าหากันแน่นจนเส้นเอ็นบนหลังมือปูดโปนโดยไม่รู้ตัว เมื่อนึกถึงสิ่งที่ตนเองได้ทำลงไป ‘ซาเฟียร่า ข้าขอโทษ’