ไม่ว่าคนไทยจะมองเรื่องความเหลื่อมล้ำต่างกันอย่างไร อนาคตที่เป็นธรรมและยั่งยืนย่อมขึ้นอยู่กับว่าเราจะสามารถเปลี่ยนแปลงเป้าหมายการพัฒนาได้หรือไม่ จากการยึดเอาอัตราการเติบโตของผลผลิตมวลรวมในประเทศ (จีดีพี) เป็นสรณะเพียงหนึ่งเดียว หันไปกำหนดให้ “การพัฒนามนุษย์” เป็นเป้าหมายที่สำคัญและสูงส่งกว่า ซึ่งก็หมายความว่าเราจะต้องคำนึงถึงปัจจัยอื่นๆ ควบคู่ไปกับจีดีพี อาทิ การกระจายประโยชน์จากการพัฒนาเศรษฐกิจ คุณภาพของระบบการศึกษาและสาธารณสุข โอกาสในการเข้าถึงกระบวนการยุติธรรม อิสรภาพในการใช้สิทธิพลเมือง และเสรีภาพจากการถูกละเมิดสิทธิมนุษยชน