เขาเป็นหัวหน้าใจดี แต่การสั่งงานผ่านไลน์มันทำให้ฝ่ายออกแบบประจำบริษัทอย่างเธอรู้สึกยุ่งยากมีปัญหา ยิ่งเมื่อต้อง Work from home เป็นเวลา 3เดือน เธอถึงกับร้องตะโกนเกรี้ยวกราดระบายความนัยออกไป แล้วเขาเผลอได้ยินเลยอาสามาทำงานที่บ้านกับเธอด้วยคนเพื่อแก้ปัญหา!? ---------------------------------------------------- “เออ งานล่าสุดที่เราส่งมาโอเคแล้วแหละ แต่พี่อยากให้ปรับรูปให้มุมมันเอียงกว่านี้หน่อยได้ไหม มันดูไม่ค่อยชัดน่ะ” “ประมาณนี้ไหมคะ” นิชดาถามพลางขยับตามคำสั่งหัวหน้าทันที ส่งกลับไปในกลุ่ม แต่เขาที่อยู่ในสายบอกยังไม่ใช่ ให้ขยับอีก หลายต่อหลายครั้งจนข้อความในกลุ่มสนทนามีแต่ชื่อเธอจนเธอเริ่มรู้สึกเกรงใจสมาชิกคนอื่นๆ ในกลุ่ม “โอเคได้แล้ว เอาอันนี้แหละ อัปใส่อัลบั้มให้ด้วย” ปลายทางตอบมาดังนั้น นิชดาจึงวางโทรศัพท์ลงพร้อมตะโกนระบายความอึดอัดของตัวเองดังลั่น “โอ๊ยยย!! ขัดใจ!! ทำไมไม่มาดูเองเลยล่ะ ทำงานแบบนี้เอาหัวโหม่งคอมตายดีกว่า!!” หญิงสาวสบถคำหยาบลั่นบ้านพร้อมกับเอามือทุบลงบนโต๊ะเสียงดังหลายครั้งจนเจ้าสุนัขที่อยู่ข้างนอกส่งเสียงเห่าตกใจ รวมถึงคนที่อยู่ในสาย “นุ่น เป็นอะไร” เสียงตระหนกของรุ่นพี่ที่ดังออกมาจากโทรศัพท์ ทำคนตะโกนตัวแข็งทื่อ ตาเบิกกว้างยิ่งกว่าเห็นสิ่งลี้ลับโผล่กลางวันแสกๆ เธอหันขวับทางต้นเสียง หยิบหน้าจอขึ้นมาดูพบว่าเวลาสนทนาระหว่างพวกเขายังต่อเนื่องจากการคุยล่าสุด หญิงสาวมือสั่น ใบหน้าซีดเซียว รู้สึกเลือดลมในร่างกายไหลเวียนผิดปกติจนแน่นหน้าอก เธอเพิ่งตะคอกใส่หัวหน้าสุดเสียงอย่างไม่น่าให้อภัย แล้วไม่นานหลังจากนั้นสักพักเสียงตะโกนโหวกเหวกเรียกชื่อเธอดังลอดเข้ามาจากประตูรั้วหน้าบ้าน “นุ่น นี่พี่หมอกนะ เปิดประตูให้หน่อย พี่อยากคุยด้วย!”