“ต่อหน้าผู้ใหญ่นี่ทำตัวเรียบร้อยน่ารักเชียว” อิธานอดไม่ได้ที่จะแขวะหญิงสาว ความขุ่นมัวที่เกิดเพราะโดนเธอบังคับให้รับผิดชอบโดยการแต่งงานยังไม่คลายหายไป “ฉันมีมารยาทพอที่จะรู้ว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ” น้ำค้างตอกกลับชายหนุ่มทันที เธอไม่ค่อยพอใจที่เขาจ้องแต่จะหาเรื่องเธอ แต่เธอก็ไม่มีวันปล่อยให้เขามีความสุข ตราบใดที่เขายังไม่สำนึกผิดในสิ่งที่เขาได้ล่วงเกินเธอ “ถ้ารู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ก็ต้องรู้สิว่าการบังคับคนที่ไม่ได้รักให้แต่งงานด้วย มันไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสักนิด” อิธานกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาว ถึงแม้อยากจะว่าเธอเท่าใด แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องระหว่างเธอกับเขา “ฉันไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะมองยังไง แต่ฉันมองอย่างเดียวว่าคุณได้ฉันแล้วคุณก็ต้องรับผิดชอบฉันโดยการแต่งงานเท่านั้น” น้ำค้างตอบกลับชายหนุ่มเสียงเบา ด้วยกลัวว่าจะมีใครมาได้ยินความลับระหว่างเธอกับเขา “แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ว่าที่เจ้าสาวที่แสนจืดชืด” อิธานกล่าวก่อนที่จะฉกจุมพิตที่แก้มหอมกรุ่นของหญิงสาว ส่งผลให้ตาของเธอเบิกโพลงด้วยความตกใจ