"“กูไม่ได้เป็นเกย์และคงไม่มีทางชอบผู้ชาย” คือคำตอบที่เต้ยได้รับจากจ๊อบ เพื่อนรักที่สนิทที่สุด ในวันที่เขาสารภาพว่าอยากให้จ๊อบเป็นมากกว่าคำว่า ‘เพื่อน’ แต่ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน เมื่อไหร่ที่รู้สึกอยู่คนเดียว มันก็ไม่ใช่ความรัก เต้ยได้เรียนรู้ในวันนั้น และเฝ้าบอกกับตัวเองว่า ...เป็นแฟนอาจมีวันต้องเลิกกัน เป็นเพื่อนดีกว่าเพราะยังไงก็ไม่มีทางเลิกกัน... แต่บางทีเต้ยอาจลืมไปว่า การยืนอยู่ข้างๆ ในฐานะเพื่อนสนิท ทั้งๆ ที่เรารู้สึกกับเขามากกว่านั้น อาจเจ็บปวดมากกว่าอยู่ไกลกันซะอีก คราวนี้แหละที่ความเจ็บปวดจะสอนให้เต้ยรู้ว่า... เป็นเพื่อนกันก็เลิกกันได้ เพราะวันหนึ่งหัวใจของเราจะทนไม่ไหวและไม่พร้อมยืนอยู่ข้างเขาในฐานะเพื่อนอีกแล้ว"