"เจสส์จอดรถบนถนนโรยกรวดหน้าบ้าน ขณะที่เขาลงจากรถ สุนัขพันธุ์ลาบราดอร์สีเหลืองตัวหนึ่งก็วิ่งเข้ามาทักทายถึงแม้ว่าเสียงเห่าของมันจะฟังอู้อี้เพราะตุ๊กตาหมีเท็ดดี้แบร์ที่มันคาบอยู่ก็ตาม แต่เสียงของมันก็ดังพอที่จะทำให้สตรีคนหนึ่งวิ่งตามหลังมันมา เธอนุ่งกางเกงยีนส์กับเสื้อยืดทีเชิ้ตที่เก่ามากๆ เข้าชุดกับรองเท้าผ้าใบที่เก่ากว่าเสียอีก เรือนผมสีเหมือนข้าวสาลีในฤดูหนาวถูกรวบไว้ด้วยที่รัดผม และบนแก้มเปื้อนคราบดิน เจสส์กะพริบตา ในโลกของเขามีแต่ผู้หญิงใส่สูทกับรองเท้าส้นสูง ทำผมเนี้ยบทันสมัยเจี๊ยบ และโบ๊ะเครื่องสำอางกันเต็มที่ แต่ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนไม่ได้ทาลิปสติกด้วยซ้ำ แพขนตาที่ดกหนาและเป็นสีเข้มก็ไม่ได้พอกมาสคาร่าแต่อย่างใด ที่คุณเห็นคือของจริงล้วนๆ ที่คุณจะได้ และเขา อยากได้ผู้หญิงคนนี้ ความปรารถนาอย่างรุนแรงที่วิ่งพล่านไปทั่วกายทำให้เขาเซไปหาเธอนิดๆ เจสส์จำไม่ได้ว่าเคยรู้สึกแบบนี้กับใครครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ รวมทั้งอีริก้าด้วย เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าจะเป็นวันนี้ "