“วัดหลวงขุนวิน” มีตำนานเล่าขานกันมาจากผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านชาวเขาที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้น เชื่อกันว่าวัดแห่งนี้เคยมีอยู่จริงเมื่อในสมัยของเจ้าหมื่นคำซาว ซึ่งเป็นน้องชายของขุนหลวงวิลังคะ และได้มาบุรณะวัดแห่งนี้เมื่อช่วงปี พ.ศ. ๑๒๒๗ หลังจากนั้นไม่นานก็ได้กลายเป็นวัดร้างมายาวนานถึง ๗๐๐ กว่าปี จนกระทั่งในปี พ.ศ. ๒๔๙๗ วัดแห่งนี้ก็ได้รับการบูรณะขึ้นอีกครั้งโดยครูบาอุ่นเรือน สุภทฺโท และได้กลายเป็นวัดที่งดงามที่เราเห็นในปัจจุบันนี้