“นี่มันอะไรกัน พวกเขามาเชิญเสด็จ คุณ... คุณเป็นเจ้าชายจริงๆเหรอ...” ‘แต่ทั้งที่เป็นเจ้าชาย ทำไมถึงทำตัวเยี่ยงโจร’ ………………………………………………………………………… “หลบสายตาผมแบบนี้ แสดงว่ามีใจให้ผมแล้วใช่ไหมล่ะ อยากเป็นพระชายาของเจ้าชายวาคิมไหม ผมจะได้ทูลเสด็จแม่ให้” “อย่าทรงตรัสให้เกียรติหม่อมฉันเช่นนี้เลยเพคะ หม่อมฉันไม่คาดหวังกับคนที่ได้ตัวหม่อมฉันมาด้วยเงินหรอกเพคะ” “ถึงผมจะได้ตัวคุณมาด้วยเงิน แต่ค่ำคืนแสนสุขของเรา ผมทำมันด้วยใจนะ” ผู้หญิงแปดสิบห้าคนที่ผ่านมา มันคือสถิติที่เขาบันทึกเอาไว้เพื่อระลึกในใจว่า เงินและความสะดวกสบายสามารถซื้อร่างกายและหัวใจของพวกหล่อนได้... ...หล่อนคนนี้ก็คงไม่ต่างกัน...