โปรย ไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอาด้วยกล... ........................................................................ "พี่หญิง ไม่พบกันหลายปี ไม่คิดว่าท่านจะคออ่อนถึงเพียงนี้" มือหนาของเขาลูบไล้ไปตามกรอบหน้าสวย ริมฝีปากหยักสีธรรมชาตินั้น ยกยิ้มด้วยความพึงใจ ดวงหน้าของนางเป็นสิ่งที่เขาเฝ้าเพ้อละเมอหา ขณะเดียวกันกับที่...ร่างกายของเฟยหรง เกิดอาการเกร็งแข็งอย่างเห็นได้ชัด ยามที่มือสวยของเหมยฮวาลูบสัมผัสไปตามต้นคอหนา เรื่อยไปตามหลังใบหูใหญ่ กระทั่งลากเลื่อนลงมายังแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อนูนแน่น และยังคงไม่หยุดการเคลื่อนไหว กระทั่ง....แตะถูกบางสิ่งที่แข็งชูชันอยู่ตรงกลางระหว่างสองขาแข็งแรงของเขา --------------------------------------------- ขอให้ผู้อ่านได้รับความสนุกกันถ้วนหน้านะคะ ขอบพระคุณสำหรับทุกการสนับสนุนค่ะ