"ว้าย! ไอ้พี่สันบ้า โผล่มาจากไหนนี่" บัวชมพูกรีดร้องเสียงหลงเมื่อจู่ ๆ สันก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาจากน้ำ เธอว่ายน้ำมาเก็บสายบัวเพื่อที่จะนำไปทำแกงสายบัวใส่ปลาทู ไม่คิดเขาจะแอบตามมา "พี่คิดถึงบัวมากนะ" สันเข้าไปกอดเธอ "พี่สันปล่อยนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า" บัวชมพูพยายามดิ้นแต่สันไม่ยอมปล่อย เขากอบกุมใบหน้าของบัวชมพูเอาไว้ พลางบดจูบอีกฝ่าย ดันร่างของเธอไปที่ริมตลิ่ง "ปล่อยนะพี่สัน พี่จะทำบ้าอะไรนี่" "พี่อยากได้เธอ" ประโยคตรง ๆ ของเขาทำให้บัวชมพูทุบอกของเขาระรัว "คนเฮงซวย บอกให้ปล่อยไง" "ร้องเลย คนจะได้มาเห็นว่าเราทำอะไรกัน" "พี่ทำแบบนี้ทำไม ฉันกำลังจะแต่งงานนะ" บิดาของเธอกับเขาไม่กินเส้นกัน น่าจะเรื่องน้ำที่นาอะไรประมาณนั้น เถียงกันไม่กี่คำ ก็ไม่มองหน้ากันมาจนถึงทุกวันนี้ ทั้ง ๆ ที่เคยเป็นเพื่อนรักกัน "นี่แหละพี่ยิ่งต้องทำให้เธอสำนึกว่าเธอเป็นเมียพี่"