“ไม่เอานะพี่ปิ่นแก้วหนูดีไม่ยอม ไม่คบ หนูดีจะเป็นสาวโสดขึ้นคานไม่อยากมีผัว มีลูกกวนตัวมีผัวกวนใจ มีผัวผิดคิดจนตัวตาย ไม่เอาไม่อยากเป็นแบบนั้น” ราชาวดีสะบัดมือใหญ่หลุดแล้วก็ใส่เขาเป็นชุด ปิ่นแก้วตะลึงกับความคิดของหญิงสาว คาดไม่ถึง ไม่เคยคิดว่าจะมาเจอผู้หญิงอยากอยู่บนคานทองนิเวศน์ไม่ยอมลง “โอ้โฮ ใครสอนมาหนูดี” “ก็ภาษิตไทยว่าอย่างนั้น หนูดีเห็นด้วย โสดไม่ตาย สบายเพราะอยู่ที่สูง” หญิงสาวตอบขยับหนีอีกครั้งแต่ก็ไม่รอดมือใหญ่ไปได้ คราวนี้เขาดึงร่างบางของเธอมากอดรัดเอาไว้แน่นกระซิบชิดใบหูเล็กของเธอ “แม่สาวโสด พี่จะสอยหนูดีลงจากคาน อย่าหวังว่าจะได้ขึ้นไปอยู่บนคานเด็ดขาด” “ไม่เอาพี่ปิ่นแก้วอย่ามาบังคับหนูดีนะ ไม่งั้นหนูดีจะเกลียดพี่ปิ่นแก้วจริงๆ ด้วย”