มีใครคนหนึ่ง ที่หลงรักรอยยิ้มของเธอเสมอ ในหนึ่งวัน…เราทักทายผู้คนมากมาย และคอยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ “เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม” ในหนึ่งวัน…เราชื่นชมและให้กําลังใจผู้คนมากมาย “เก่งจังเลย สุดยอดมาก ๆ” ในหนึ่งวัน…เราขอบคุณและขอโทษผู้คนมากมาย “ขอโทษนะที่ทําให้ลําบาก” และในหนึ่งวัน…เราก็ยิ้มให้กับผู้คนมากมาย แล้วตัวเราล่ะ ได้รับรอยยิ้มนั้นบ้างหรือยัง เรามัวแต่มอบสิ่งเหล่านี้ให้กับคนอื่นอย่างเคยชิน จนบางทีอาจลืมคิดไปว่า เราเองก็ต้องการสิ่งเหล่านี้เช่นกัน …สัญญานะ ว่าจากนี้ไปจะไม่หลงลืมตัวเราเอง