"อ่ะ อย่า...อย่าค่ะ อ่า ปล่อยฉัน" มาริสาพยายามขัดขืนด้วยสติสัมปชัญญะอันน้อยนิดที่ยังหลงเหลืออยู่ตอนนี้ ณ เวลานี้เธอไม่เข้าใจร่างกายของเธอเลยจริงๆว่าอารมณ์แบบนี้มันมาจากที่ไหน มันไม่เคยเกิดขึ้นกับร่างกายเธอมาก่อนเลยในชีวิต คามิรอสเอื้อมมือไปปลดตะขอชุดชั้นในของมาริสาก่อนจะโน้มหน้าลงไปชิมรสความหวานของบัวตูมนั่น ไปลิ้นหนาถูกละเลงไปทั่วยอดเม็ดทับทิม ส่วนมืออีกข้างก็ทำหน้าที่ดีไม่แพ้กันมันบีบเค้นเต้าอวบอย่างสนุกมือ จนเรียกเสียงครางจากร่างบางได้เป็นอย่างดี "อื้อ อ่า อื้อ" "เธอพร้อมสำหรับฉันแล้วใช่ไหมมาริสา อ่า" "อ่า ไม่ ไม่รู้ค่ะ" มาริสาตอบด้วยน้ำเสียงกระเส่า "ไม่รู้อะไรไม่รู้ว่าอยากไหมอ่ะเหรอ" "ไม่ค่ะ ไม่รู้" "เดี๋ยวก็ได้รู้สาวน้อย รอก่อน เดี๋ยวเธอจะได้รู้ รู้ดีด้วย"