คำว่า “ดูจิต” อาจจะเป็นคำที่แปลกสำหรับคนทั่วไป แต่สำหรับผู้ที่เคยเข้าคอร์สปฏิบัติธรรม คำนี้ไม่แปลกแต่อย่างใดเลย ความหมายของคำนี้ก็คือ การตามดูใจของตนตลอดเวลาที่รู้สึกตัว ดูว่า ขณะนี้เกิดอะไรขึ้นกับใจของเรา กำลังโกรธอยู่หรือเปล่า กำลังหลงอยู่หรือไม่ พอใจหรือไม่พอใจ หรือว่ารู้สึกเฉยๆ วิธีการดูจิตนั้นคือ การแค่ตามดูเฉยๆ ไม่ใช่อาการเพ่งที่กำหนดว่าจะต้องดู และไม่เข้าไปทำอะไรกับการดู คือเพียงแค่ดู ไม่เข้าไปแทรกแซงหรือควบคุมให้จิตคิดหรือรู้สึกตามที่ต้องการ พูดอย่างง่ายๆชัดๆก็คือ ดูเฉยๆ เพียงแค่ดูก็พอแล้ว หนังสือเล่มนี้ปรับปรุงจากบันทึกของผู้เขียนในช่วงระยะเวลา ๓ เดือนหรือ ๑ พรรษาที่ท่านได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์ ท่านได้พบได้เห็นอะไร เกิดสภาวะอะไรบ้างจากการปฏิบัติธรรมตามแนว “ดูจิต” ท่านก็บันทึกเอาไว้หมด เรียกได้ว่าเป็นหนังสือแนะนำการปฏิบัติธรรมเบื้องต้น เป็นการเล่าถึงประสบการณ์ของตัวท่านเองที่ได้ทดลองปฏิบัติและจดบันทึกไว้วันต่อวัน ทุกคำพูด ทุกการกระทำเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริง พร้อมทั้งได้แทรกสาระของการปฏิบัติไว้ด้วย