เมื่อแม่เสือจอมซ่าอย่างนิชญา ต้องมาปะทะกับพ่อสิงห์อชิน เหตุเพราะการจับคลุมถุงชนระหว่างพี่สาวของเธอกับเขา คนอะไรหล่อลาก เอ๊ย...ไม่น่าไว้วางใจ งานนี้ต้องขัดขวาง เรื่องอะไรจะปล่อยพี่สาวแสนดีไว้ในมือเสือร้ายกันเล่า “นายก็รู้อยู่แก่ใจ“ “แล้วคุณรู้อะไรเกี่ยวกับผมบ้างล่ะ“ อชินก้มลงมองหน้าใสๆ ที่กำลังเริ่มแก้มแดงเรื่อๆ คงจะเพราะเริ่มกรุ่นๆ ที่เขาไปแหย่เข้า ยิ่งแหย่ให้โมโห นิชญาก็ยิ่งหน้าแดง ดูแล้วน่ารักเป็นบ้า! “เหอะ “ นิชญายักไหล่ “จะบอกให้นะว่าพ่อฉันน่ะ เกลียดคนเจ้าชู้ที่สุด ยิ่งรู้ว่านายจับปลาหลายๆ มือแบบนี้ก็ยิ่งไม่ชอบ” “ครับ ผมรับทราบ“ อชินพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ “แล้วถ้าพ่อคุณไม่รู้ ก็ไม่เป็นไรนะสิ คุณมีหลักฐานหรือเปล่า? คุณน้องแหมว มากล่าวหาผมลอยๆ ไม่ได้นะ” “มีสิ !” นิชญาเถียง ยังไงก็เถอะน่า หล่อนต้องหาหลักฐานมาให้ได้ ว่าเขากำลังควงอยู่กับนางแบบสุดเซ็กซี่นั่น “พ่อคุณเกลียดคนเจ้าชู้อย่างเดียวเหรอ” อชินหรี่ตามองคนตัวเล็กหน้าใสตรงหน้า “คนมือไว เจ้าชู้ยักษ์ ไม่ให้เกียรติผู้หญิง รุ่มร่าม พ่อก็ไม่ชอบทั้งนั้น” นิชญาได้ทีเลยว่า แม้ว่านาวีจะไม่เคยพูดว่า ไม่ชอบคนประเภทนี้ก็เถอะ “แล้วถ้ามีหลักฐานว่าผมเป็นคนอย่างว่าล่ะ พ่อคุณก็คงไม่ชอบใช่ไหม?” ความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในสมองของอชิน เขามองหน้าใสๆ ของนิชญาอย่างหมายมาด “แน่นอน“ นิชญารีบพยักหน้า อย่างน้อยๆ นายอชินจะได้ไม่กล้ารุ่มร่ามกับพี่เหมียวต่อหน้าพ่อ ถ้ารู้ว่าพ่อหล่อนไม่ชอบ ก็กำลังทำคะแนนอยู่นี่นา “งั้น“ อชินยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วไวเท่าความคิด เขาคว้าคนตัวเล็กที่กำลังยืนต่อปากต่อคำด้วย เข้ามาในอ้อมกอดอย่างรวดเร็ว ขณะที่นิชญากำลังอ้าปากค้างเพราะตกใจสุดขีด อชินก็ฉวยโอกาสกดจมูกลงกับแก้มแดงเรื่อ ของนิชญาแรงๆ แล้วสูดความหอมของแก้มนวล เข้าไปเต็มที่อย่างมันเขี้ยว เขาอยากทำอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว “มีหลักฐานแล้ว ไปฟ้องลุงวีเลยนะ“ เขากระซิบที่ข้างหูหล่อน แล้วคลายอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเดินผิวปากหวือจากหล่อนไปอย่างอารมณ์ดี ปล่อยให้นิชญามัวแต่ยืนเหวอ ด้วยความงงสุดขีด อะไรกันนี่... เมื่อกี้อีตายักษ์ทำอะไรกับเรา...