ใครทราบบ้างว่า (หรือลืมกันหมดแล้ว) วันที่ 8 สิงหาคม พ.ศ.2508 (วันที่ 8 เดือน 8 ปี 08) มีการเรียกขานกันว่าเป็น ‘วันเสียงปืนแตก’ โดยเป็นวันที่กองกำลังของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ได้ใช้อาวุธโจมตีกองกำลังของรัฐบาลไทยเป็นครั้งแรก ในช่วงระหว่างปี พ.ศ. 2508- 2526 ได้มีเหตุการณ์สำคัญเกิดขึ้นและถือว่าเป็นภัยร้ายแรงต่อความมั่นคงของประเทศเป็นอย่างมาก นั้นก็คือ ภัยคุกคามจากคอมมิวนิสต์ กล่าวว่าในช่วง 18 ปี นั้น ได้เกิดการสู้รบกันอย่างรุนแรงระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย หรือ พคท. กับรัฐบาลไทย เกิดความสูญเสียทั้งทางด้านทรัพย์สินและชีวิตของฝ่ายรัฐและคอมมิวนิสต์รวมกันแล้วหลายพันคน นอกจากนี้แล้ว ตามรายงานระบุว่า ในปี 2514–2516 มียอดพลเรือนทั่วประเทศเสียชีวิตถึง 3,008 คน (ส่วนประมาณการอย่างไม่เป็นทกางารว่ามีระหว่าง 1,000 - 3,000 ในจังหวัดพัทลุงที่เดียว) โดยผู้ที่ถูกฆ่าทั้งหมดถูกกล่าวหาว่าทำงานร่วมกับ พคท. ความสูญเสียเฉพาะปี 2512–2514 ฝ่ายรัฐบาล ทหาร ตำรวจและข้าราชการเสียชีวิต 1,450 + นายและคน บาดเจ็บ 100+ นายและคน ฝ่ายผู้ก่อการคอมมิวนิสต์เสียชีวิต 365+ คนบาดเจ็บ 30+ คน ถูกจับ 49+ คน. กล่าวคือ ในช่วงเวลานั้นมีผู้ต้องสงสัยว่าเป็นคอมมิวนิสต์ได้ถูกทหารจับกุมปกติแล้วถูกยิงข้างถนน และมีการจับนั่งเผาในถังแดง โดยผู้ต้องสงสัยจะถูกทุบตีจนสลบแล้วจะถูกยัดลงไปในถังน้ำมันแล้วเผาทั้งเป็น (ถังขนาด 200 ลิตรมีตะแกรงกั้นเหล็ก โดยมีไฟด้านล่างและผู้ต้องสงสัยอยู่ด้านบน) 6 ตุลาคม 2519 ท่ามกลางความหวาดกลัวคอมมิวนิสต์ยึดประเทศไทยเช่นเดียวกับที่เกิดในเวียดนาม ทำให้ตำรวจและกำลังกึ่งทหารโจมตีการเดินขบวนของนักศึกษาฝ่ายซ้ายที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โดยมีนักศึกษาถูกฆ่า 46 คน และได้รับบาดเจ็บ 167 คน ความพยายามยุติการก่อการของ พคท.ได้นำสู่นิรโทษกรรมโดยนายกรัฐมนตรี เปรม ติณสูลานนท์ ได้ลงนามคำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่ 66/2523 คำสั่งนี้มีผลสำคัญต่อความเสื่อมของ พคท.และในปี 2526 การก่อการก็ถึงคราวยุติลง