"ถึงเธอจะเคยเห็นเขาตามหน้าหนังสือพิมพ์ แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาสูงแค่ไหน ตอนนี้เขายืนค้ำหัวเธอสบายๆ ด้วยความสูงหกฟุตสองนิ้ว เขาต่างจากพ่อที่เป็นคนรูปร่างเตี้ยล่ำเจ้าเนื้อ อากาศแล่นมาจุกอยู่ที่ลำคอ หลังจากเห็นชัดเจนเต็มตาว่าไลแซนเดอร์เป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเหลือเชื่อ ผมสีดำสนิทนั้นได้รับการตัดจนสั้น ความคมคายเริ่มจากดวงตาคม เรื่อยลงไปจนถึงริมฝีปากสวยราวกับรูปสลักที่ได้ไรหนวดครึ้มขับเน้นให้เด่นขึ้น... ผู้หญิงตรงหน้ามีรูปร่างเล็กบาง ผมสีบลอนด์ดกหนาออกสีทองราวกับแสงแดดถูกรวบขึ้นบนหัว ดวงตาสีฟ้าของเธอเปล่งประกายบนใบหน้ารูปหัวใจแสนสวย ตอนแรกเขาแทบไม่สังเกตว่าเธอแต่งตัวราวกับคนจรจัด ด้วยการสวมเสื้อแจ๊คเกตเนื้อบางเคลือบแว็กซ์เก่าปอน กับกางเกงยีนส์ที่ยัดปลายเข้าไปในรองเท้าบู๊ทเปื้อนโคลน แต่พอเธอถอดมันออก เสื้อเชิ้ตที่ใส่ด้านในเผยให้เห็นสัดส่วนทั้งท่อนบนและล่างของเอวเล็กบาง ที่โค้งเว้าอิ่มเต็มจนน่าแปลกใจ เขารู้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ร้อนแรงมาก ร้อนแรงจริงๆ ร่างกายเขาตอบสนองอย่างรวดเร็วและรุนแรงจนเจ็บร้าว ความเฉียบพลันของมันทำให้กระทั่งเขาก็ยังตกใจ โอฟีเลียเห็นว่าสายตาเขากำลังจ้องมาที่ทรวงอกอิ่มเต็มของเธอ พวงแก้มจึงอดที่จะแดงระเรื่อขึ้นมาไม่ได้ แต่เธอก็เชิดปลายคางขึ้นสูงและกระซิบบอกด้วยความฉุนเฉียว “คุณกำลังมองอะไรไม่ทราบคะ” "