"คุณอันเดร..." พื้นดินตรงใต้ต้นก้ามปูสะเทือนก่อนแยกออก เปลวไฟและควันพวยพุ่ง มือดำเกรียมหงิกงอข้างหนึ่งโผล่พ้นขึ้นมาก่อน ตามด้วยร่างสูงใหญ่ที่ถูกเผาไหม้ไปกว่าครึ่ง ร่างที่กรีดร้องโหยหวนนั้น มีสิ่งชี้ให้เห็นว่าเป็นชาวต่างชาติก็ตรงรูปร่างที่สูงใหญ่ กับดวงตาที่ตาขาวแดงก่ำเป็นโลหิต ตาดำเป็นสีฟ้าเจิดจ้าข้างหนึ่งเท่านั้น กร๊ากกกกกก นิทธันต์กลืนน้ำลาย ฉากปรากฏตัวต้องเล่นใหญ่กันขนาดนี้เชียวหรือ "คุณอันเดร..." ชายหนุ่มพยายามเริ่ม อีกฝ่ายแผดเสียงใส่ เนื้อที่ถูกไฟเผาส่งเสียงชี่ๆ ผสานกับคำตะโกนโต้ตอบ @%$$$FFPP**&! "พูดภาษาไทยได้ไหมครับ" นิทธันต์เอ่ยอย่างนอบน้อม "ภาษาอังกฤษเอ้า" อันเดรโบกมือที่ไหม้เกรียมทั้งสองข้างอย่างคุกคาม ปากกรีดเสียงไม่เป็นศัพท์ "ภาษาคนก็ได้" เขาพยายามต่อรองจนถึงที่สุด "อะไร ไม่ได้หรือ ไม่เป็นไรครับ ใจเย็นๆ" ชมรมคนมีสัมผัสพิเศษแห่งประเทศไทย ปัญหากระเป๋าที่แห้งกรอบและบัญชีตัวแดงโร่ทำให้นิทธันต์ต้องจำใจรับงานเจรจาเชิญผีฝรั่งออกจากที่ดินให้นายใหม่ งานนี้จริงๆ ควรจะหวานหมู แต่ทำไมกลายเป็นหมูเขี้ยวตัน ผีเยอรมันตัวนี้ดื้อดึงไม่ยอมไปไหน แถมคุยด้วยไม่รู้เรืองเอาแต่อาละวาดท่าเดียว ที่สำคัญตำรวจลงบันทึกประจำวันว่านายอันเดรเซฟขนมอบรายนี้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ แต่ทำไมคุยไปบ่นมาเรื่องกลับโอละพ่อกลายเป็นเหตุฆาตกรรมไปได้เสียนี่