"""แอสมิร่า"" เจ้าหญิงที่งดงามที่สุดจากนครอาลิม่ากลางทะเลทราย ถูกลักพามาขายต่อกันเป็นทอดๆ จนถึงมือของ “อเล็กซานเดอร์” นักเดินเรือหนุ่มที่ทำการค้าอยู่ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเวลานั้น ความงามที่ทำให้ทุกคนที่ได้เห็นต่างตกตะลึงพรึงเพริดจนไม่อาจทำลายให้ย่อยยับไปได้ ทำให้พ่อค้าทุกคนที่ได้เห็นเจ้าหญิงมีความรู้สึกเหมือนเห็นของเก่าแก่อันทรงคุณค่า มิอาจจะทำลายได้นอกจากขายกันต่อๆ ไป...ให้ผู้ได้ไปทะนุถนอมหล่อนเอาไว้ตลอดกาล และเมื่อไม่มีวี่แววของทหารจากผู้สำเร็จราชการตามมารุกรานพระชนม์ชีพอีก เจ้าหญิงทรงประทับอยู่เงียบๆ...โดยไม่คิดจะเสด็จกลับไปทวงอะไรคืน อเล็กซานเดอร์จึงหยุดเดินเรือด้วยตัวเองในสามปีต่อมา หลังจากที่พาเจ้าหญิงไปกับเขาโดยให้ทรงปลอมพระองค์เป็นชายทุกครั้ง “ข้ารักเจ้า...” เขาบอกกับพระองค์และปิดพระโอษฐ์นุ่มนั้นอย่างหนักหน่วง ปลายลิ้นอุ่นซอกซอนเข้าไปดื่มลิ้มชิมรสหวานครั้งแล้วครั้งเล่า เจ้าหญิงทรงตามใจเขา...ไม่ทรงปัดป้อง...ขัดขืนเขาอีกต่อไป สิ่งที่ทรงทำคือตามใจเขาเพียงอย่างเดียว..."