เขาคือดยุคแบรนดอน แห่งเวลลิงตัน ผู้รับฉายาว่า “ราชาน้ำแข็ง” บ้าง “เจ้าชายยิ้มยาก” บ้าง เพราะใบหน้าที่ขรึมเฉยเป็นนิจ เก็บความรู้สึกเก่ง และทุ่มเทกับงานราชการลับ เป็นเสมือนเสนาธิการใหญ่วางยุทธศาสตร์การสงคราม จนไม่มีเวลาสนใจผู้หญิงคนไหน แต่เขาก็เป็นดยุคที่ทรงอิทธิพล และร่ำรวยติดหนึ่งในสิบคนรวยที่สุดของยุโรป ทว่าแท้จริงในใจเขาทั้งโหยหา เฝ้ารอคอยผู้หญิงสักคนที่จะรักเขา ทำให้เขายิ้ม และหัวเราะได้ เขารอแล้วรอเล่า...จนบุพเพสันนิวาสชักนำให้เขาได้พบประสพพักตร์ สาวคนงามที่แอบปลอมตัวมาเป็นคนใช้บ้านปู่ของเธอ