ตื่นตี 5 อาบน้ำอาบท่า ต้องรีบแต่งตัวเพื่อไปทำงาน ประสบการณ์ที่เคยผ่านมากว่า 10 กว่าปี ตอนนี้แทบไม่ต้องกุลีกุจอตื่นแต่เช้าไปผจญกับรถติด ประสบการณ์ในรั้วองค์กร ที่ขัดเกลาให้เราฝึกฝน พัฒนาตนเองจาก พนักงานฝึกหัด เติบโตในหน้าที่การงาน และการเงิน ความรับผิดชอบที่มากขึ้นบ่อยครั้งที่มันสวนทางกับค่าตอบแทนที่ไม่ได้เป็นไปตามใจเราคิด ดูเหมือนจะเป็นปัจจัยหลัก ๆ ที่ทำให้ลูกจ้าง พนักงาน โดยส่วนใหญ่ ไม่ปรารถนาจะเป็น “ลูกจ้าง” ไปตลอดชีวิต หลายคนเจอทางออก บอกจะไป เป็นนายตัวเอง หลายคนพบทางสว่าง บอกจะไปเปิดพอร์ตเล่นหุ้น ลงทุน อสังหาฯ เก็งกำไรที่ดิน ทอง เพชร แต่ก็มีอีกไม่น้อยที่ยัง “สาละวน” อยู่กับวงจรลูกจ้าง ผมเชื่อว่ามีหลายคน “รัก” อาชีพนี้ก็อีกนั่นแล่ะ คนที่ “อยู่เพราะจำยอม” ก็มีอีกไม่น้อยเช่นกัน จะอยู่อย่างไร “ให้มีความสุข” จะออกไปอย่างไร “ให้ไม่ทุกข์” เพราะหลายคนตัดสินใจ “ออกจากงาน” ไปพบกับห้วงทุกข์กว่าอีก เรียกว่า “หนีเสือปะสิงห์” “หนีสิงห์เจอจระเข้” หันไปทางไหนก็มีแต่ปัญหา ทุกข์เสียยิ่งกว่าการเป็น “ลูกจ้าง” ไม่มีอะไรง่าย ทั้ง ลูกจ้าง และ เจ้านาย บันทึกนี้จึงเกิดขึ้น - เพื่อ..เตือนสติคนที่ “คิดจะออกจากงาน” - เพื่อ…บอกแนวทางปัญหาที่คุณต้องเจอเมื่อ “เป็นนายตัวเอง” - เพื่อ…แนะนำ เป็น “ลูกจ้าง” อย่างไรให้ไม่ทุกข์ และเจริญก้าวหน้า - เพื่อ…ชี้แนะ “เจ้านายตัวเอง” อย่างไรให้อยู่รอด บันทึกสุดท้ายจากเจ้านายถึงลูกจ้าง…ก่อนที่ลูกจ้างจะลาออกเป็นครั้งสุดท้าย เรียนรู้จากประสบการณ์ราคาแพง ที่ต้องล้มเหลวมาหลายครั้ง ชีวิตจริงที่ต้องจ่ายค่าความล้มเหลวมาเป็นแสนเป็นล้าน