โปรยปราย~* ใบหน้างามที่เชิดปลายคางขึ้นสูง มองเหม่อไปยังจันทร์เดือนหงาย ท้องฟ้าที่ควรจะมืดสนิทเพราะล่วงเข้าสู่ยามราตรี กลับยังประกายไปด้วยแสงอ่อนจากดวงจันทรา ดวงหน้านั้น ทำให้ความเป็นชายของเขาตื่นตัวและอยากเคลื่อนไหวฝังรากรักไว้ในกายเนื้อนวลให้หนักหนาเสียแล้วสักหลายครั้งหลายครา และดูราวกับว่าสิ่งที่เขาคิดอยู่ภายในใจนั้น จะดังไปถึงคนที่กำลังนั่งระบายยิ้มพริ้มพราว.... -----------------.......---------------