เขาโดนสาวสวยที่อาจจะหมายตาไว้ก่อนหน้า ข่มขืนเอาซะได้ ซึ่งไม่มีใครกล้าทำแบบนี้กับเขาเลย เพราะฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบ! ห้ามหนี ห้ามมองผู้ชายคนอื่น ห้ามรักใครนอกจากเขา เธอสาวน้อยที่เมาทีไรต้องหื่นทุกที แล้วครั้งนี้ก็หื่นถึงขั้นข่มขืนผู้ชาย! ยอมเสียสาวให้เขา แล้วเขาดันไม่ปล่อยเธอไปไหน เธอต้องรับผิดชอบ มันแปลกๆ มั้ยที่ผู้หญิงตัวเล็กอย่างเธอต้องไปรับผิดชอบผู้ชายตัวใหญ่อย่างเขา แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เธอ! ต้องรับผิดชอบเขา! "สั่งเพิ่มอีกมั้ยหมูน้อย" ผมถามหมูน้อยที่นั่งกินเอาๆ โดยมีผมเป็นคนคีบให้ "เรียกใครหมูน้อย" หมูน้อยเงยหน้าจากจานขึ้นถาม "เรียกเธอไง กินเยอะเหมือนหมูน้อย" "แล้วหมูน้อยน่ารักมั้ย" เธอเอียงคอถามอย่างน่ารักทั้งที่ปากยังเคี้ยวตุ้ยๆ "น่ารัก" หมูน้อยน่ารัก เมียผมเนี่ยน่ารัก "^^" หมูน้อยยิ้มหวานแล้วก้มลงต่อ ไม่ยักโกรธที่ผมเรียกหมูน้อย สงสัยรู้ตัว "อิ่มแล้ว" กินต่อสักพักเจ้าตัวก็ทิ้งตัวพิงพนักเก้าอี้อย่างหมดแรง กินจนหมดแรงอ่ะ คิดเอา ยื่นมือมาจับมือผมไปลูบท้องตัวเองที่ยื่นออกมา กินเยอะจนพุงยื่น เสื้อจะปลิ้นออกอยู่ละ ชื่อหมูน้อยเหมาะสมกับเธอจริงๆ "ยืมเสื้อหน่อย พุงปลิ้น" เธอยิ้มแห้งๆ กระตุกเสื้อแจ็คเก็ตผม จึกๆ จะเอาไปใส่ปิดพุง "ไม่ให้ ใครบอกกินเยอะ" ผมดึงชายเสื้อที่เธอกระตุกออกจากมือเล็ก แล้วมองหน้าเจ้าตัวว่าจะทำไงต่อ เสื้อก็ใส่รัดๆ มา สมน้ำหน้า! "ยืมหน่อยยย เค้าอายคนอื่น" ปฏิบัติการอ้อน ขยับเข้ามาใกล้ ถูแก้มแดงๆ กับแขนผมเพื่อเอาเสื้อไปปิดพุง "ทีหลังก็อย่าใส่เสื้อแบบนี้มาสิ" ผมเอ็ดเข้าให้ก่อนจะยอมถอดแจ็คเก็ตให้หมูน้อยเอาไปใส่ปิดพุง