"“ปรเมศร์” ถูกเรียกตัวกลับมาจากอเมริกาโดยด่วน ข้อความที่ทนายส่งไปบอกคือเขากำลังโดนโกงและจะล้มละลายในไม่ช้า เขาจึงกลับมาแต่เป็นการกลับมาโดยไม่บอกกล่าวใครล่วงหน้าให้รับรู้ จนกระทั่งเขาไปปรากฏตัวอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยอาการสมองเสื่อม ทว่าการกลับไปยังคฤหาสน์หลังงามนี้ไม่ใช่ทายาทที่แท้จริงอย่า ปรเมศร์กลับกลายเป็น “กาวินทร์” ผู้ซึ่งได้รับการปล่อยตัวจากห้องขังที่จองจำเขาเกือบห้าปี และชายหนุ่มผู้นี้ก็ช่วยสะสางปัญหาและจับกุมคนคดได้อยู่หมัดทันเวลา ส่วนปรเมศร์ที่ต้องไปอาศัยอยู่กับ “สายรุ้ง” ที่รีสอร์ทเพราะความบังเอิญนั้น ก็กลับมาพร้อมกับความทรงจำใหม่ที่ถูกสร้างด้วยความรักท่ามกลางสายฝนของสายรุ้ง ปรเมศร์บอกหล่อนก่อนจะซบหน้าลงกับตักภรรยาอย่างที่เขาชอบทำ... พอซบหน้าลงจูบแล้วก็จูบไล่ไปเรื่อยโดยไม่ฟังคำห้ามปรามของหล่อน... “คุณรู้ไม่ใช่หรือว่าคุณมีความหมายกับผมขนาดไหน... ขาดคุณไปแล้วใครจะกล่อมผมให้นอนกับความรักแบบนี้...” เขาถามและระดมจูบหล่อนจนตัวอ่อน...ทำอะไรไม่ได้ในเวลาต่อมา..."