แววตาดุดันเพราะความไม่พอใจถึงขีดสุด มองหาที่มาของกลิ่นนี้ เมื่อพบว่ามันอยู่ในแจกันดอกไม้ เขาก็เดินเข้าไปหาแล้วหยิบมันขึ้นมากำแน่นจนกุหลาบช้ำคามือ เดินออกไปนอกบ้านเพื่อจะทิ้งลงถังขยะ แต่กลับพบแปลงกุหลาบเต็มสวนไปหมด เขากลับมาดึกแล้วออกไปตั้งแต่เช้ามืดจึงมองไม่เห็น ตอนนี้ภาพในอดีตย้อนเข้ามาในความคิด กลีบกุหลาบแดงลอยเต็มท้องฟ้า พอร่วงหล่นบนพื้นดิน กลับแปลเปลี่ยนเป็นสีแดงของเลือด “ไม่!” วิรุฬห์ยกมือขึ้นกุมศีรษะ ภาพที่แสนเจ็บปวด ฉายเข้ามาในสมองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ภาพที่เขาพยายามจะลืมและค่อยๆ ทำได้หลังจากผ่านมาหลายปี แต่วันนี้กลับชัดเจนขึ้น เขาเสียสติจนทำลายแปลงกุหลาบของฤกษ์นาวีย์อย่างบ้าคลั่ง ดึงทึ้ง ถอดรากถอนโคน กุหลาบบางต้น บางดอกชายหนุ่มกำมันจนแหลกคามือ ไม่สนใจหนามกุหลาบที่ทิ่มแทงตัวเองแต่อย่างใด “นี่…นายจะทำอะไรหยุดนะ” ฤกษ์นาวีย์ที่กลับมาจากซื้อของพอดี เห็นภาพนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปดึงแขนของวิรุฬห์ที่เกิดบ้าอะไร มาทำลายแปลงกุหลาบของเธอ อย่างเป็นบ้าเป็นหลังแบบนี้ ชายหนุ่มสะบัดแขนของเธอที่จับแขนเขาออกสุดแรง ยังไม่ยอมหยุดบ้า “ออกไป เอามันออกไป” วิรุฬห์เอ่ยคำนี้ซ้ำๆ เหมือนคนสติหลุดไปแล้ว ฤกษ์นาวีย์พยายามรั้งตัวชายหนุ่มให้หันมาคุยด้วย แต่เขากลับไม่ทำตาม ยังกระทืบต้นกุหลาบของเธออย่างไม่ปราณี จนเส้นความอดทนของหญิงสาวขาดผึง เผียะ!! เสียงฝ่ามือของฤกษ์นาวีย์กระทบใบหน้าของวิรุฬห์เต็มแรงจนมือเล็กๆ ของเธอรู้สึกถึงความชา ใบหน้าของคนถูกตบหันไปตามแรงนั้น สติกลับมา ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเธอ แววตายังคงดูน่ากลัวและไม่เป็นมิตร “เป็นบ้าอะไรของนาย” น้ำเสียงของเจ้าของแปลงกุหลาบค่อนขอด เธอโมโหจนเลือดขึ้นหน้า เขาขบกรามแน่น แล้วเอ่ยตะคอกกลับ น้ำเสียงฟังดูน่ากลัวใส่เธอ “เธอ!” แววตาของวิรุฬห์ตอนนี้เหมือนเสือ ที่พร้อมขย้ำกวางตัวน้อยอย่างฤกษ์นาวีย์ได้ทุกเมื่อ “ฉันถามว่านายเป็นบ้าอะไร ถึงมาทำลายแปลงกุหลาบฉันแบบนี้” “ถ้าไม่อยากตาย เอากุหลาบพวกนี้ไปให้พ้น” ฤกษ์นาวีย์กำลังจะถอยหนีกับประโยคที่ได้ยินนั้น แต่ช้าไปเสียแล้ว มือหนาคว้าขมับเข้าไปที่ลำคอเล็กๆ นั่นของหญิงสาวแต่ยังไม่บีบ วิรุฬห์ไม่ได้ล้อเล่นในคำพูด ฤกษ์นาวีย์จับมือของเขาไว้ พยายามแกะให้มันหลุดจากลำคอ แต่ดูจะยากเกินกว่าเรี่ยวแรงเธอจะต้านไหว สายตาทั้งสองจ้องมองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร “ฉัน ไม่ชอบ ให้มีกุหลาบ ในบ้าน” วิรุฬห์จ้องตาฤกษ์นาวีย์แล้วเอ่ยทีละคำให้ชัดๆ เขาข่มอารมณ์ถึงขีดสุด คนฟังจิกเล็บลงไปบนหลังมือชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังบีบคอเธออยู่ ต่อให้วิรุฬห์เป็นเสือ เธอก็ไม่กลัวอะไรแล้วทั้งนั้น หญิงสาวบีบคอชายหนุ่มกลับ จ้องหน้าด้วยแววตาอันโกรธเกรี้ยวเช่นกัน เขาไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับแปลงกุหลาบที่เธอปลูกเองกับมือ