“คุณยิ้มแบบนี้หมายความว่าไง” “อดอยากผู้ชายมากหรือไงถึงต้องไปสนิทสนิมกับสามีคนอื่น” “คุณดิน!!” “ไม่เอาน่า อย่าทำหน้าโกรธกันขนาดนั้น” “ออกไป!” เกวลินตวาดไล่ด้วยใบหน้าแดงจัด เธอยอมรับว่าโกรธผู้ชายคนนี้สุดๆ “ผมไม่ไปทั้งนั้น จนกว่าจะได้รื้อฟื้นความหลังกับคุณ ไม่รู้ว่าคุณลืมลีลารักของผมไปหมดหรือยัง เราห่างกันไปนานแค่ไหนนะ หนึ่งปีกับอีกสามหรือสี่เดือนนะที่รัก” “หยุดความคิดบ้าๆ ของคุณเดี๋ยวนี้ เพราะฉันไม่ใช่ที่รักของคุณนับตั้งแต่วันที่ฉันบอกเลิกคุณไปแล้ว” “แต่สำหรับผม คุณยังเป็นที่รักของผมเสมอ แล้วก็ต้องเป็นตลอดไป” อิทธิพันธ์พูดจบก็คว้าร่างเล็กเอาไว้ “กะ...อื้อ!”