“มันก็แค่โลกหมุนด้านมืดมาหาเราชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละ เดี๋ยวโลกก็สว่างเหมือนเดิมแล้ว” ไม่ว่านั่นจะเป็นความจริงหรือคำปลอบใจ แต่หญิงสาวผู้ซึ่งจับพลัดจับผลูต้องมาอยู่ในความดูแลของหนุ่มโสดแปลกหน้าสี่คน ก็จำต้องยึดมันไว้เป็นสรณะ ก็ใครจะคิดเล่าว่าโลกจะโหดร้ายกับพิมอรถึงเพียงนี้ หลังจากอกหัก ถูกพักงาน ไม่ผ่านโปรฯ พี่ชายคนเดียวผู้ซึ่งประคบประหงมดูแลหล่อนมาประดุจไข่ในหิน กลับต้องเดินทางไปต่างประเทศ ทิ้งให้พิมอรเผชิญโลกนี้ตามลำพัง ทิ้งเฉย ๆ ยังไม่กระไร แต่กลับมาทิ้งไว้ใน “บ้านดวงใจ” บ้านที่มีสี่หนุ่มสี่สไตล์ เพื่อนรักเพื่อนเกลอของพี่ชายหล่อน ครอบครองประหนึ่งเป็นเจ้าของ จากที่เคยมีคนคอยปกป้องดูแลจัดการชีวิตทุกสิ่งอย่าง พิมอรต้องเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ ทำทุกอย่างด้วยตนเอง ล้มลุกคลุกคลานอยู่ท่ามกลางเสียงดุ เสียงบ่น เสียงเชียร์ เสียงหัวเราะ และการประคับประคองแบบลุ่ม ๆ ดอน ๆ ของพี่เลี้ยงหน้าใหม่ทั้งสี่ ฟองน้ำหนานุ่มที่เคยห่อหุ้มชีวิตมานานวัน ถูกกระทุ้ง กระแทก ฉีก ทึ้ง ออกทีละน้อย เปิดทางให้หญิงสาวก้าวออกมาสัมผัส พบเผชิญโลกใบใหม่--โลกแห่งความจริง โลกแห่งความจริงที่มีทั้งสุข เศร้า เหงา รัก เสียงหัวเราะ น้ำมูก และน้ำตา ทว่าไม่มีใคร...แม้แต่พิมอรเอง ที่จะทันคิด ว่าขณะที่โลกใบใหม่เปิดทางให้ “หัวใจ” ได้ค้นพบความจริง มันจะนำทางหล่อนให้ได้พบ “ความจริง” ในหัวใจ