เสียงดัง ออกมาจากในครัว…ทำให้เจ้าของบ้านรู้ว่า กำลังมีคนทำอาหารอยู่ที่ครัวในบ้านของเขา…ใครกัน “ขวัญเมือง…เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่เธอเข้ามาในบ้านได้อย่างไร” ขวัญเมืองกำลังทำข้าวต้มใส่ใบเตย ส่งกลิ่นหอม มีกับข้าวสองอย่างเป็นผัดผักบุ้งไฟแดงและยำผักกาดดอง วางอยู่บนโต๊ะอาหารกลางห้องครัว ....นั่นหมายความว่า ขวัญเมืองเข้ามาในบ้านหลังนี้ได้สักพักแล้ว…เธอเข้ามาได้อย่างไร เขาล็อกประตูบ้านทุกบานเรียบร้อยแล้วก่อนจะเข้านอน เขาจำได้... “ฉันมีกุญแจบ้านค่ะ คุณแม่ของคุณฉันให้ไว้ ตอนที่ท่านไปหาคุณที่เมืองนอก ฉันดูแลบ้านหลังนี้ให้คุณแม่ของคุณในวันที่ท่านไม่อยู่ค่ะ แต่ท่านไม่ได้จ้างฉัน ฉันสมัครใจดูแลบ้านให้ท่านเอง” ขวัญเมืองโชว์กุญแจบ้านให้วิกรานต์ดู เธอยิ้มให้เขาก่อนจะหันกลับไปให้ความสนใจข้าวต้มใบเตยที่หอมกรุ่นบนเตา “ออ...เหรอ แล้วเธอมีคนที่จะทำงานบ้านอีกไหม ฉันจะจ้างเพิ่ม บ้านหลังนี้กว้างมาก เธอคนเดียวไม่ไหวหรอก” เขาบอกพร้อมนั่งลงที่โต๊ะอาหารกลางห้องครัว “มีค่ะ เขาจะมาที่นี่คืนนี้” เธอรู้ได้อย่างไรว่าเขาต้องการคนช่วยงานบ้านเพิ่ม เขายังไม่ได้บอกเธอเลย…วิกรานต์ย่นคิ้วมองแผ่นหลังบางได้รูปเว้าโค้งของขวัญเมือง “คุณแม่ของคุณท่านเคยบอกว่า บ้านหลังนี้ต้องใช้คนทำงานในบ้านมากกว่าหนึ่งคนค่ะ” เธอพูดต่อเหมือนเข้าไปนั่งในความคิดของเขา เธอไม่หันหน้ามา ปล่อยให้เขามองแผ่นหลังบางเว้าของเธอ