ในเวลานี้อิงกว่ากลายเป็นฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์แล้ว เดิมทีเขาควรอยู่เกินกว่าที่มือของเมิ่งถิงฮุยจะอาจเอื้อมถึง แต่ไฉนนางกลับยิ่งได้รับความโปรดปรานมากกว่าที่เคย ในตำหนักในไม่มีสตรีอื่นใดได้เฝ้ารอเขา มีเพียงนางที่จะได้ใช้งานอยู่คนเดียว นางถูกเรียกต่อหน้าผู้อื่นด้วยคำว่า ‘สตรีของข้า...’ ทว่าฐานะขุนนางคนสนิทที่ไม่ได้รับการแต่งตั้งตำแหน่งใดในตำหนักในยังคงไม่มีความมั่นคง นางย่อมถูกขุนนางอาวุโสเพ่งเล็ง และหาทางขัดขวางไม่ให้นางเป็นผู้ปกครองตำหนักใน ถึงได้รีบยื่นฎีกาสนับสนุนให้ฮ่องเต้แต่งตั้งเสิ่นจือหลี่เป็นฮองเฮาเสีย เรื่องนี้แม้เมิ่งถิงฮุยรู้ว่าตนเองไม่คู่ควรกับอิงกว่าเพียงใด แต่หากให้นางมองดูเขาเคียงข้างกับผู้อื่นโดยที่ตนเองไม่ทำอะไรเลยนั้น... นางย่อมไม่อาจทำใจได้ ครานี้... คงได้แต่ต้องขออภัยเสิ่นจือหลี่ที่ถูกดึงเข้ามาในวังวนการฟาดฟันนี้แล้ว