สิ่งสำคัญ ที่อยากจะให้ทำความเข้าใจในเรื่องของการปฏิบัติมากขึ้น คือ เรื่องของการละกิเลส การละกิเลส เราไม่ได้ไปละที่ ความโลภ ความโกรธ ความหลง นะ แต่ให้ละที่ความเห็นผิด (มิจฉาทิฏฐิ) ความโลภ ความ โกรธ ความหลง มันไม่ใช่กิเลส แต่เป็นอารมณ์ที่เราจะต้องสงบระงับไว้ เพื่อไม่ให้จิตเกิดความเกาะเกี่ยวมากเกินไป จนหาเวลาสงบไม่ได้ตัวกิเลสที่จะต้องละจริงๆ ก็คือ ความเห็นผิดในกาย (สักกายทิฏฐิ - อ่านว่า สัก-กา-ยะ-ทิด-ถิ)