เกริก กัมปนาท ต้องสูญเสียบิดาและทรัพย์สมบัติทั้งหมด เพราะถูกคนใน ตระกูลเกียรติก้องหล้า อดีตเพื่อนร่วมหุ้นของบิดาหักหลัง จนต้องซมซานไป อาศัยใบบุญของพ่อเลี้ยงอินทร เจ้าของปางไม้ภูเสือหมอบ ยี่สิบปีผ่านไป เกริก กัมปนาท กลับมาทวงคืนความแค้นครั้งนี้ ด้วยการลักพาตัว จอมขวัญ ลูกสาวสุดที่รักของ นายเลิศ ไปเป็นเมียเชลย หวังทำลายยอดดวงใจ ของคนที่เขาเกลียดชังให้ย่อยยับ สองหัวใจ ที่มีไฟแค้นเป็นเรื่องหล่อเลี้ยง ต้องพล่าผลาญกันอย่างที่ไม่มีใคร ยอมให้กัน หากใครใจอ่อนให้กับความรักก่อน คือความพ่ายแพ้ *พลอตอาจไม่แปลกใหม่ แต่ขอให้อ่านกันก่อนจะตัดสินว่า สนุกหรือไม่ *** “ไม่ใช่เรื่องบ้าสักนิด แต่มันคือเรื่องจริง” ใบหน้ารกเรื้อยื่นเข้ามาใกล้ ดวงตาคู่คมจ้องมองหญิงสาว กวาดสายตามองเธอด้วยประกายตาที่ทำให้คนถูกมองใจสั่น มือหน้าจับปลายคางไม่ให้เธอหลบ นิ้วโป้งปาดไล้บนริมฝีปากล่างไปมา ก่อนจะยิ้มเย็นเมื่อเห็นเธอสั่นไปทั้งตัว “เรื่องจริงที่ว่า เธอจะต้องเป็นเมียฉัน และ...” เขาเน้นเสียง มือหนาเลื่อนไปลงมาตามลำคอ ลูบทรวงอกอวบอิ่มผะแผ่ว ทำเอาหญิงสาวถดตัวหนี แต่เขากลับตะปบมือลงไปเคล้นคลึงแรงกว่าเดิม กระตุกยิ้มร้าย สายตาจดจ้องใบหน้างามที่เริ่มซีดเผือดด้วยความกลัวราวกับกวางน้อยตื่นภัย มือคลายออกจากทรวงงาม ค่อยๆ ไล้เรื่อยลงมายังหน้าท้องแบนราบ วางมือนิ่งอยู่ตรงนั้น ดวงตายังคงจดจ้องใบหน้าของเธอนิ่ง ริมฝีปากแย้มกว้างขึ้น หากแววตากลับดุกร้าว “และจะทำให้เธออุ้มท้องลูกของฉัน ไปอวดพ่อของเธอ ดูสิว่านายเลิศจะยอมให้เธอท้องไม่มีพ่อ หรือจะจับเธอใส่ตะกร้าล้างน้ำให้หายอับอาย” ***