จากใจผู้ประพันธ์ ท่านผู้อ่านที่เคารพ นี่คือผลงานจากปลายปากกาชิ้นแรกของผมในชีวิตการเป็นนักประพันธ์ และผลงานชิ้นนี้ส่งให้นามปากกา”สิงขร”ได้เกิดในบรรณพิภพ ซึ่งตีพิมพ์ในนิตยสารบางกอก เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ.2531 เมื่อจบภาคแรก มีภาคสองและสามตามมาอีก จากวันนั้นถึงวันนี้ยี่สิบกว่าปีแล้ว ลูกดอกจรวดกลับกลายเป็นสัญลักษณ์ของผู้ประพันธ์ไปโดยปริยาย เพราะพระเอกในเรื่องชื่อเดียวกับผู้ประพันธ์ นิสัยใจคอก็ละม้ายคล้ายคลึง เพียงแต่ผู้ประพันธ์เคร่งขรึมน้อยกว่าหน่อยหนึ่ง ประวัติความเป็นมาก็อยู่ในระนาบเดียวกัน จากนั้นก็สุดแท้แต่ท่านผู้อ่านจะวิพากษ์วิจารณ์ไปในด้านไหน ว่าอย่างไร ผู้ประพันธ์น้อมรับทั้งสิ้นโดยดุษณี อนึ่ง...ลูกดอกจรวดภาคหนึ่ง รวมเรื่องราวของความตื่นเต้นเร้าใจไว้ครบทุกรสในแบบฉบับของนวนิยายแนวผจญภัยในป่าใหญ่ไพรกว้าง ขอเชิญท่านผู้อ่านค่อยๆลิ้มรสอาหารสมองจานพิเศษนี้อย่างประณีตบรรจง ถ้ายังไม่ว่างก็โปรดเก็บอาหารสมองจานนี้ไว้ก่อน เมื่อว่างและมีสมาธิดิบดีแล้วก็นำมาลิ้มรสใหม่ แล้วท่านจะวางไม่ลงและอิ่มเอมในรสชาติของอาหารจานพิเศษ ที่ทำให้”สิงขร” โด่งดังในที่สุด สุดท้าย...ผู้ประพันธ์ก็หวังว่าท่านผู้อ่านจะติดตามลูกดอกจรวดในภาคต่อไป ซึ่งยังคงไว้ในรสชาติความเข้มข้นเช่นเดิม และยิ่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ. ขอได้รับความขอบคุณจาก... “สิงขร”