อาจเป็นแค่วันสองวัน ที่ผมไม่ได้เขียนหนังสือ อาจจะนานเป็นวันเดียวเท่านั้นก็เป็นได้ที่ไม่ได้เขียนหนังสือ หนึ่งวันก็ยาวนานเกินไปสำหรับคนที่รักในการเขียนหนังสือ "คิดถึงจึงมาเขียน" กลายเป็นคำนำในตัวที่มีความยาวเกือบพันคำ "ความเสื่อมในการเขียน" ความรู้สึกว่าตัวเองเสื่อมพลังในการเขียน "วันนี้มีคนตาย...และ" ข่าวคราวคนเมาตกน้ำตาย ทำให้ผมเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับความตาย และ"อิทธิพลจากนักเขียน" อาจเป็นความคิดของผมในอดีต ที่ครั้งหนึ่งนึกว่าตัวเองมีอิทธิพลต่อความฝันของใครหลายคนในหมู่บ้าน ซึ่งความจริงก็คือ เป็นแค่เพียงเรื่องความคิดไปเองเท่านั้น.