บำเรอรักเจ้าทะเลทราย+ภาคพิเศษ(จามาล+วีรยา) “ทะ...ท่านชีคจะ...จะเสียสัญญาที่ให้ไว้....หรือไงกัน” “สัญญาอะไรกัน ฉันไม่เคยให้สัญญาเลยนะ” เขาบอกเสียงพร่า พลางแตะจมูกลงบนไหล่มนนวลเนียน “สัญญาสิ ที่บอกว่าถ้าฉันอาบน้ำให้ก็จะไม่ทำแบบนี้ยัง ไงล่ะ” “ฉันยังไม่เคยพูดเลยสักคำ เธอคิดไปเองทั้งนั้น” คราวนี้ชายหนุ่มยอมหยุดหาความชื่นใจ แล้วเงยหน้าขึ้นสบตากับเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มินตราเห็นแล้วก็ตาโต อ้าปากค้างอย่างคิดไม่ถึง ก่อนจะแหวใส่ด้วยความโมโห “ก็ท่านชีคบอกว่าตกลง!” “ใช่...ตกลง ฉันตกลงให้เธออาบน้ำให้ แต่ฉันไม่ได้ตอบตกลงที่จะไม่ทำอย่างอื่นต่อนี่นา ฉันจำได้นะว่าฉันพูดกับเธอว่าก็แล้วแต่เธอว่าจะอาบน้ำให้ฉันอย่างเดียวหรือเปล่า แต่สำหรับฉันไม่ได้บอกนี่ว่าจะให้เธออาบน้ำให้อย่างเดียว โดยไม่คิดทำอะไรต่อ” “คนบ้า! คนเลว!” เธอต่อว่าด้วยความเหลืออด “ฉันไม่คิดเลยนะว่าคุณจะร้ายกาจได้ถึงเพียงนี้” “เอาเถอะ จะว่ายังไงก็ช่าง ยังไงวันนี้เธอต้องเป็นของฉัน” กล่าวจบชีคซามินก็ก้มหน้าลงซุกไซ้ลำคอระหงอีกครั้ง แต่คราวนี้มินตราเอียงคอหนี