ชีวิตหลังแต่งงานที่มองไว้ว่าเพียบพร้อม เมื่อได้แต่งงานกับผู้ชายที่แสนเพอร์เฟค อย่างชานนท์ กลับไม่เป็นอย่างที่นุดีคิดฝัน... ความห่างเหินของเขาทำให้ใครบางคนก้าวเข้ามาทำให้เธอหวั่นไหว ยิ่งกว่านั้น คนๆ นั้นทำให้นุดีก้าวเข้าใกล้กับคำว่าบาป เขาคือ... พ่อของสามีของเธอ หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบกว่าปีที่มีนัยน์ตาคมกริบแสนเร้าใจ เขาไม่ได้ดูแก่เลย หากดูเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของวัย เมื่อวันนั้นที่เขากระชากเธอเข้าสู่อ้อมแขนเพื่อปลอบโยนในวันที่เธอมีน้ำตาเพราะลูกชายของเขา จูบอันแสนเร่าร้อนนั่น ทำให้เธอกลายเป็นคนบาปทำอย่างสมบูรณ์ โปรยปราย นุดีเหมือนหัวใจถูกกระตุกกับจูบอันแสนร้อนแรงดื่มด่ำนั่น เธอตกเข้าสู่ภวังค์อันลึกล้ำเพราะจูบอันร้อนแรงจากพ่อของสามี... ความถูกต้อง ความสำนึกผิดถูก โดนกระชากดึงหายไปเพราะจูบนั้น มือใหญ่สากเล็กน้อยของเขากำลังเลื่อนไล้ไปตามร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขน เขายังคงจูบเหมือนจะดูดกลืนเธอเข้าไป เขารัดเธอเข้าไปในอ้อมแขนอันร้อนผ่าวนั้น นุดีครางเบาๆ เมื่อเขาถอนจูบเพียงเล็กน้อย ก่อนจะกระซิบเสียงพร่ากับปากเธอ “หนูนุช พ่อรักหนู” “อื้ม...” โอ...เขาบดจูบเร่าร้อนลงมาอีกแล้ว หนนี้เขาทำให้เธอเหมือนถูกกลืนกิน เธอกระฉอกล้นไปในนาวาน้ำผึ้ง คำสารภาพของเขาทำให้หัวใจเธอเต็มตื้น ความว่างเปล่าที่ถูกสามีสร้างขึ้นกำลังถูกเติมเต็มเพราะเขา... เธอสติปลิดปลิวไปกับจูบนั้น และคำสารภาพนั้น นุดีไม่เคยถูกจูบเหมือนจะกลืนกินเธอแบบนี้มาก่อน เขาช้อนอุ้มเธอขึ้นแล้ววางเธอลงบนโซฟาเบธตัวโตที่ตั้งอยู่ในห้องนั่งเล่น ที่เขาและเธอใช้เป็นห้องดินเนอร์ชั่วคราวกัน “คะ คุณ อ๊ะ”